Καιρός για Αράχωβα

Επιστρέφουμε στη διάσημη κωμόπολη του Παρνασσού και ανακαλύπτουμε όλα τα νέα στέκια της.
.....

«Η Αράχωβα ξανανιώνει! Θυμίζει δεκαετία του ’90, κόσμος πολύς, ακριβά ντυσίματα, πανάκριβα τζιπ. Δεν ξέρω τι έχει γίνει. Δεν ταξιδεύει κανένας στο εξωτερικό και έρχονται όλοι εδώ;» αναρωτιέται ο Αραχωβίτης Νίκος Κοροδήμος δίπλα στην αναμμένη υπαίθρια σόμπα του «Bonjour». Σταθερή αξία από το 1987 το café-bar της πλατείας Λάκκα, με ένα εκπληκτικό σουφλέ σοκολάτας παρεμπιπτόντως. Βρίσκομαι στην αγαπημένη κωμόπολη του Παρνασσού, που, κατά την ταπεινή μου άποψη, ενδιάμεσα και αμέσως μετά τα τετραήμερα μεγάλα «πάρτι» των εορτών είναι στα καλύτερά της. Χωρίς συνωστισμούς, αλλά με μια κεφάτη πάντα ατμόσφαιρα.

«Φέτος η Αράχωβα βουλιάζει!» συμπλήρωνε λίγο αργότερα η Μαρίνα Ταγλή από το «Taglis Resort». «Φοβούνται την τρομοκρατία και ακυρώνουν ταξίδια στο εξωτερικό. Μου το λένε οι ίδιοι οι πελάτες μου. Εχω κάποιον, για παράδειγμα, που ακύρωσε ταξίδι στο Παρίσι κι έκλεισε σ’ εμάς 3 δίκλινα χωρίς να συζητήσει καν την τιμή». Το λαμπερό της αστέρι φαίνεται πως φωτίζει την Αράχωβα ακόμη και στις δύσκολες εποχές. Μόλις δύο ώρες από την Αθήνα, μισή ώρα από το χιονοδρομικό του Παρνασσού και ένα τέταρτο πριν από τους Δελφούς, με ένα απόλυτα δικό της know how στον εγχώριο τουρισμό, είναι πάντα έτοιμη να προσαρμοστεί στις συνθήκες και να ξεφαντώσει.

Οντως τα τετραήμερα των εορτών η Αράχωβα τα έζησε σε πρωτόγνωρη (για τα χρόνια της κρίσης) πληρότητα, ξεφάντωσε κυριολεκτικά! Δεν ήταν λίγοι αυτοί που ανέβηκαν στα τραπέζια για χορό, ενώ ταυτόχρονα καταναλώθηκαν αρκετά πακέτα χαρτοπετσέτες για την καθιερωμένη συνήθεια που τις θέλει να αιωρούνται πάνω από τα κεφάλια όσων χορεύουν. Μάλιστα φέτος λειτούργησαν περισσότερα από 10 νέα μαγαζιά: μπουτίκ, concept stores και κυρίως restaurant-bars, η δυναμική τάση του φετινού χειμώνα. Ο συνδυασμός «ποτό-φαγητό» είναι πάντα δημοφιλής: είτε γιατί μόλις έχεις επιστρέψει πεινασμένος από τις πίστες του σκι και αναζωογονημένος από τον καθαρό λεπτό αέρα του υψομέτρου είτε γιατί απλώς είναι βαθιά γραμμένο στο ελληνικό γονίδιο να γλεντάς τρώγοντας και πίνοντας.

Η γνωστή ταβέρνα της κυρα-Παναγιώτας -της Αραχωβίτισσας γιαγιάς που κάποτε μαγείρευε στο τζάκι- έχει κρατήσει το όνομά της, αλλά τα τελευταία χρόνια λειτουργεί σαν ένα είδος ταβέρνας-μπαρ, δυναμώνει συχνά τη μουσική από το μεσημέρι και το γλέντι μπορεί να κρατήσει μέχρι το πρωί. Η πιο συζητημένη φετινή άφιξη είναι το «Panayiota Plus», ένα restaurant-bar στο οποίο ο Αραχωβίτης Γιάννης Αντωνίου συναντιέται με τον γνωστό restaurateur Απόστολο Τραστέλη της «Σπονδής» (με τα δύο αστέρια Michelin), της «Hytra» κ.λπ. Απέναντι ακριβώς άνοιξε επίσης το «Roots», ένα «ca. ba. re», όπως χαρακτηριστικά γράφει η κάρτα του. Αλλο ένα café-bar-restaurant της Αράχωβας, όπως και το νέο «Pengu», στο ίδιο πάντα ύφος και στον ίδιο πάντα κεντρικό δρόμο. Φτάνοντας στην πλατεία Παπαϊωάννου, ανακαινισμένο και με αναμμένο το τζάκι, το «Le Sapin» δίνει τη δική του κοσμοπολίτικη νότα μέσα από το γαλλικό menu του.

Απέναντι, τα παλιά ουζερί, ανανεωμένα και αυτά, ακολουθούν το καθένα με τον τρόπο του τις επιταγές της εποχής. O «Ζάμπας», ο αγαπημένος καφενές των παππούδων, σερβίρει σπιτικούς τσιπουρομεζέδες με τοπικά πάντα προϊόντα και έχει πρόσφατα ανακαινισθεί από τον Παναγιώτη Δεσφινιώτη, τον εμπνευσμένο διακοσμητή που είχε κάποτε τον «Καλιγούλα», αργότερα το αξέχαστο «Εμπορικό» στον κεντρικό δρόμο και το πολύ ξεχωριστό «Tsitsi-Εμπορικό» στο Λιβάδι. Αυτό το τελευταίο φέτος γίνεται πιο οικογενειακό στέκι και μετατρέπεται σε snowpark με τεχνητή χιονοτσουλήθρα (www.snowparks.gr).

«Εχει κρατήσει τον κόσμο της η Αράχωβα», θα μας πουν στο καφενείο, αναφερόμενοι κυρίως στον νέο κόσμο που βρίσκει δουλειά, δημιουργεί οικογένειες και δίνει νέα ζωή στο διάσημο χωριό του Παρνασσού. Ελκύει και άλλους νέους, μάλιστα, όπως ο τριαντάχρονος Μίλτος Παπαδόπουλος, που από πέρυσι ζει μόνιμα εδώ. «Οι γονείς μου με έφερναν από 3 χρόνων για σκι. Λατρεύω πλέον το snowboard και η ζωή στην Αθήνα δεν με γεμίζει. Ολοι τρέχουν και στο τέλος της ημέρας βρίσκονται αγχωμένοι για το πώς θα πληρώσουν την εφορία. Εδώ τουλάχιστον απολαμβάνω τον αθλητισμό καθημερινά, χειμώνα-καλοκαίρι». Μετέφερε, λοιπόν, από την Αθήνα το εργαστήριό του και άνοιξε το «Local Bear», ένα leather shop με... άποψη και χειροποίητες, δικές του κυρίως, δημιουργίες.

Στη γειτονιά αυτή νομίζω πως μόλις ανακάλυψα το hipster δρομάκι της Αράχωβας. Αυτό, άλλωστε, που την κάνει ξεχωριστή είναι το αστείρευτο παιχνίδισμα ανάμεσα στις σύγχρονες πινελιές και τον βουνίσιο χαρακτήρα της: Οι φορμαέλες που ωριμάζουν στα ειδικά καλαθάκια, οι φλοκάτες και τα υφαντά δίπλα σε concept stores όπως το ολοκαίνουργιο «L’ escalier» με αρώματα, κοσμήματα και άλλα αντικείμενα. Οι ταβέρνες με νοστιμότατο κοκορέτσι και κοντοσούβλι πλάι σε restaurant-bars που σερβίρουν ζεστό φουα-γκρά και μοσχαρίσιο ταρτάρ. Ή το ανανεωμένο wine-bar «Ισιδώρα», για ένα κόκκινο κρασί δίπλα στο μεγάλο πέτρινο τζάκι, ένα από τα πρώτα μπαρ της Αράχωβας (και της εφηβείας κάποιων από εμάς). Καταστήματα με επώνυμο εξοπλισμό για ski που τα ζεσταίνει η φωτιά της μαντεμένιας ξυλόσομπας.

Κάτι ακόμα που δεν είναι πολύ γνωστό. Τα εμπορικά καταστήματα της Αράχωβας κάνουν πολύ καλές τιμές στις περιόδους εκπτώσεων και η βόλτα σε αυτά είναι απολαυστική, αν και αντίθετα με τις τιμές το κρύο παραμένει τσουχτερό.

Μετάβαση

Ακολουθήστε την εθνική οδό Αθηνών-Θεσσαλονίκης και στη διασταύρωση της Θήβας (ή εναλλακτικά του Κάστρου) συνεχίστε στην επαρχιακή οδό, περνώντας από Λιβαδειά προς Αράχωβα. Το ταξίδι από την Αθήνα διαρκεί 2 με 2½ ώρες.

kathimerini.gr